Yalancı Öyküler

Yazar

Cemil Kavukçu, Habib Bektaş, İlknur Özdemir, M. Sadık Aslankara, Metin Kaçan, Murat Gülsoy, Nazlı Eray, Tahsin Yücel, Yekta Kopan

Yayınevi

Can Yayınları

Dil

Türkçe

Sayfa s.

144

Yalan, bir tatlı zehir gibi katılır hayatımıza. Sinsice sokulur yanımıza, sonra içimize; ufak ufak belli eder varlığını; rahatsız etmeden. Gerçi bir huzursuzluk duyarız başlangıçta, bir yabancının tedirgin edici varlığını, fazlalığını. 'Buradayım' der fısıltıyla, 'buradayım bana ihtiyacın olduğunda, sakın unutma, sana hayatı kolaylaştırmak için varım ben. Hem bir şey de istemiyorum senden, yardımımı iste yeter.' Temkinle yaklaşırız ona önce, hafifçe uzatıp elimizi dokunuruz tenine. Yumuşaktır, sıcaktır, dokunulasıdır. Sonra parmaklarımızı açıp kavrarız onu, hemen gelir, istediğimiz gibi eğip bükeriz, biçimden biçime sokarız, hükmederiz ona. Öyle sanırız. Ne kolaydır onun yumuşacık kıvrımlarına sokulmak, kendimizi kollarına bırakmak. Bizim yerimize o çözümler sorunlarımızı, o çare bulur çaresizliklerimize. Her birimizin hayatına çıkmamak üzere girmiştir oysa. Kimliğimizin bir parçası olmuştur, vazgeçemeyiz, kurtulamayız kollarından kolayca. Yalan, gerçeğin bir parçası olur sonunda, gerçekten de gerçek olur. Ve bizi inandırır kendine.
(Arka Kapak)