Poyrazda Kımıldayan Salıncak

Yazar

Ahmet Oktay

Yayınevi

Alkım Kitabevi

Dil

Türkçe

Sayfa s.

104

Kan Taşı
Ağaçlar yaprak döküyor bozkırda
yüz güldüren buğday lelem harmada.
Toprakta ay şavkı nazlıcık uzar,
ardında gözü yorğun kağnıların
geçer bir düş gibi geceden kadın,
vermez endamını yabana sular
yıkılmış, insana yandığın çağda.
Gözleri oy anam kapalı kutu
o nasıl bir geyik, o nasıl büyü?
Üzgün ana, kadirbilir, kuytuda.
Uzak sabahlar, akşamlar içinden
eski, yorgun ellerine kar düşen,
hala bekler can özlemi dağlarla,
toprak testilerde acımış suyu.
(Tanıtım Yazısı'ndan)