Efruz Bey

Yazar

Ömer Seyfettin

Hazırlayan

Ayten Gürer

Yayınevi

Bu Yayınevi

Dil

Türkçe

Sayfa s.

80

Ahmet bey kaleme girince arkadaşlarına şöyle bir baktı. Güldü. Boyun kırdı. Başını salladı.

- Nasıl, gördünüz mü? dedi.

Yirmi dört saat evvel Allah'tan çok Abdülhamit'ten korkan katiplerin henüz benizlerine kan gelmemişti. Hepsi, yeni geçmiş bir fırtınanın kapalı yerlere savurduğu son bahar yaprakları gibi solgundu. İçlerinde korkunç bir "şüphe" çarpıyor, sormadıkları bir "acaba" sökülmez bir hıçkırık ıstırabıyla boğazlarına tıkanıyor, dalgın dalgın birbirlerine bakışıyorlardı. Ahmet bey koltuğuna oturdu. Parlak beyaz kolluklarını yenlerinden fırlatan hususi bir hareketten sonra fesini çıkardı. Masasısının üstüne koydu. Bir çelik yay gibi kuruldu. Kabardı:
(Kitabın İçinden)