Efruz Bey

Yazar

Ömer Seyfettin

Yayınevi

Kare Yayınları

Dil

Türkçe

Sayfa s.

160

Ahmet Bey, kaleme girince arkadaşlarına şöyle bir baktı. Güldü. Boyun kırdı. Başını salladı:

- Nasıl gördünüz mü? Dedi.
Yirmi dört saat evvel Allah'tan ziyade Abdülhamit'ten korkan katiplerin henüz benizlerine kan gelmemişti. Hepsi, yeni geçmiş bir fıtrınannın kapalı yerlere savurduğu sonbahar yaprakları gibi solgundu. İçlerinde korkunç bir "şüphe" çarpıyor, sormadıkları bir "acaba?", sökülmez bir hıçkırık ıstırabıyla boğazlarına tıkanıyor, dalgın birbirlerine bakışıyorlardı. Ahmet Bey koltuğuna oturdu. Parlak beyaz kolluklarını yenlerinden fırlatan hususi bir hareketten sonra fesini çıkardı. Masasının üstüne koydu. Bir çelik yay gibi kuruldu. Kabardı:
- Yoksa, hala haberiniz yok mu?
(Kitabın İçinden)